بررسی درک والدین کودکان 6 تا 12ساله چاق نسبت به چاقی کودکانشان و تأثیر آموزش بر آن

مقدمه: امروزه چاقی کودکان به عنوان یک مشکل بهداشتی مطرح است و والدین می‌توانند در پیشگیری و درمان چاقی کودکان نقش بسزایی داشته باشند اما بعضی از والدین معتقدند که بچه‌های چاق و تپل از نظر سلامتی وضعیت مناسبی دارند و بنا بر این در هیچ‌کدام از برنامه‌های درمان و پیشگیری چاقی شرکت نمی‌کنند. این مطالعه با هدف تعیین درک والدین از چاقی در کودکان چاق 12-6 ساله شهرکرد و تأثیر آموزش بر درک آن‌ها انجام شده است. مواد و روش‌ها: این پژوهش در دو مرحله انجام شد (مرحله‌ی اول توصیفی و مرحله‌ی دوم تجربی) به این ترتیب که ابتدا وزن و قد کودکان 12-6 ساله در مدارس ابتدایی شهرکرد اندازه‌گیری شد و300 کودک با نمایه‌ی توده‌ی بدن بالاتر از مقدار استاندارد برای سن و جنس به عنوان کودکان چاق انتخاب شدند سپس پرسشنامه توسط یکی از والدین (ترجیحاً مادر) تکمیل گردید. مادرانی که معتقد بودند کودکان چاقشان اضافه وزن ندارند به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. یک گروه طی چهار جلسه‌ی 2 ساعته تحت آموزش در مورد چاقی و وزن ایده‌ال قرار گرفتند و گروه دیگر هیچ آموزشی ندیدند. بعد از 2 ماه مجدداً پرسشنامه توسط دو گروه تکمیل و با هم مقایسه شد. یافته‌ها: 3/41 درصد از کودکان چاق دختر و 7/58 درصد پسر بودند. هم‌چنین 3/23 درصد از مادران کودکان چاق معتقد بودند که کودکان آن‌ها چاق نیستند یا اضافه وزن ندارند. یافته‌ها هم‌چنین نشان دادند که 3/94 درصد ازاین مادران بعد از آموزش متقاعد شدند که بچه‌هایشان اضافه وزن دارند. در این مطالعه ارتباط معنی‌دار بین تحصیلات، شاغل بودن مادر و جنس کودک با درک مادر از چاقی مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: عقیده‌ی والدین نسبت به چاقی کودکان متفاوت است و بعصی از آن‌ها تا حدودی اضافه وزن را برای کودکان لازم و مطلوب می‌دانند بنا بر این به نظر می‌رسد در هر جامعه، ابتدا لازم است درک والدین نسبت به چاقی کودکان مشخص گردد سپس با روش‌های مختلف آموزش‌های لازم را در این زمینه کسب کنند تا بتوانند در پیشگیری از چاقی کودکان سهم بیشتری داشته باشند.